lifestyle | girlpower | selflove

Moje ulubione ciasteczka na świecie. Wierzcie lub nie, ale próbowałam wersji niewegańskiej i smakuje o wiele gorzej! W ogóle, jak teraz o tym myślę, to wszystko smakuje gorzej niż te ciasteczka.



Przepis zaadaptowany z bloga Oh She Glows. Mój przepis używa nieco innych składników w dwóch miejscach, na dodatek zamiast mieszać wszystko po kolei, po prostu wrzucam wszystko (oprócz czekolady!) do miski i miksuję.

Składniki na około 15 ciastek:

• 7 łyżek margaryny i łyżka oliwy 
• pół szklanki brązowego cukru
• ćwierć szklanki białego cukru (można w dowolnych proporcjach zamieniać z brązowym)
• łyżka mielonego siemienia lnianego zmieszanego z 3 łyżkami wody
• łyżeczka ekstraktu waniliowego / około łyżeczki cukru waniliowego
• pół łyżeczki sody
• pół łyżeczki soli
• 1 i 1/4 szklanki mąki - można dać dwa rodzaje, ja zazwyczaj daję szklankę kukurydzianej i dodaję tę, którą mam akurat pod ręką
• ćwiartka łyżeczki cynamonu
• tabliczka gorzkiej czekolady pokrojonej w drobną kostkę (ja z jednej kostki robię ćwiartki)

Specjalnie zwlekałam z aktualizacją, żeby pochwalić się podcięciem, a tu... nic! Nie widzę żadnej różnicy, oczywiście oprócz znacznie lepszej kondycji końcówek. Nie wiem, jakim cudem się to udało, ale moje włosy po podcięciu mają 106 cm. Co oznacza, że fryzjerka podcięła zaledwie dwa, a to z kolei jest niemożliwe, a więc coś musiałam źle zmierzyć. No nic, grunt, że teraz jest wszystko jasne!

Jeśli chodzi o pielęgnację, to jest raczej bez zmian, minimalistyczna. Dużo szamponu z czarnej rzepy, a mało Head&Shoulders. Mało oleju, dużo zabezpieczania długości. Kosmetyki wciąż te same ;)

Czynnik najbardziej niesprzyjający włosom w tym miesiącu to... smog! Ugh, nie wiem, jak u Was, ale jeśli przejdę się po paru ulicach, to moje włosy pachną bardzo źle. Jeżeli smog unosi się w całym powietrzu, to logiczne, że osiada również na włosach, niestety nie znalazłam jeszcze na to rozwiązania, nie wiem też, jaki mógłby mieć na włosy wpływ. Chwilowo ratuję je sprayem Gliss Kura.

A co u Was? Czekacie z podcięciem do wiosny czy może chcecie szybciej ją przywołać wiosennymi zmianami? Jak się mają Wasze włosy?

Ten post nie zawiera żadnych przepisów. Albo inaczej: dowolny wegański przepis będzie bezpieczny dla twojego chłopaka!

Z okazji walentynek natknęłam się na mnóstwo artykułów skupiających się właśnie na przepisach, które "posmakują chłopakowi". Mityczny chłopak bowiem ma podniebienie tak delikatne, że bez mięsa ani rusz. Co jeżeli chcemy zatem zjeść romantyczną kolację, ale akurat my mięsa nie jemy? Należy rzeczonego chłopaka oszukać, namówić: chodź, zobacz, to jest takie dobre, że nie poczujesz, że nie ma mięsa, chodź, smakuje prawie tak samo.

Co za stek bzdur.

Nawet najzagorzalszym mięsożercom nie stanie się żadne, ale to absolutnie żadna krzywda, jeśli usteczka ich zjedzą raz na jakiś czas posiłek bezmięsny, a nawet zgoła wegański. Jeżeli natomiast któryś z tych zagorzałych "tradycjonalistów" upiera się, że mięso jeść musi i koniec, kiedy my chcemy zjeść wspólną romantyczną kolację, nie świadczy to o rzeczonym delikwencie za dobrze. Ba, wcale dobrze o nim nie świadczy.

Mężczyźni wcale nie są bardziej mięsożerczy niż kobiety. (Polecam sprawdzić VeganWorkout na fb w tym celu.) Nie maleją im penisy ani nie rosną piersi, jeżeli zjedzą danie wegańskie. W ogóle nic im się nie dzieje. Może więc z okazji walentynek pora to zauważyć, przestać skakać wokół nich jak nad wybrednym dzieckiem i traktować zwyczajnie?

Posiłek to posiłek. Czasem jest z mięsem, czasem bez, czasami z nabiałem, czasami są to frytki z Maka, a czasami jest bezmięsny i beznabiałowy, w skrócie: wegański. Dopóki nie dosypujesz do garnka arszeniku, będzie bezpieczny dla twojego chłopaka. Może mu się nie podobać - no ale to już nie twój problem; jeżeli twój chłopak zamierza marudzić i wybrzydzać, kiedy poświęciłaś czas i przygotowałaś kolację na walentynki, albo oboje ją przygotowaliście, ale bez poszanowania dla twoich wyborów - solidne mentalne kopnięcie w rzyć powinno zdziałać cuda.

A na zdjęciu selerowe słoneczko, o.

A co u Was? Przygotowujecie dla swoich "połówek" jakieś romantyczne dania, a może wybieracie się do jakiejś restauracji? A może w ogóle nie skupiacie się na jedzeniu albo nie obchodzicie walentynek?

Dowiedziałam się ostatnio, że wełna jest średnio wegańska. To znaczy, chyba że masz swoje owce albo wiesz, że nic im się nie dzieje - ale takiej nie znajdziesz w sieciówce. To bardzo smutne: z jednej strony dlatego że wełna jest całkiem fajnym materiałem, kiedy jest ci zimno; z drugiej - bo to straszne, że ludzie nawet z takiej pozornie zwykłej i nieszkodzącej przesadnie czynności jak pozyskiwanie wełny potrafią zrobić rzecz okrutną, skupioną jedynie na zarabianiu pieniędzy*. Ostatnio przeczytałam u Otwartych Klatek artykuł (napisany przez ABC Tygodnik, zdjęcia artykułu na fb - czytałam całość, obecnie potrafiłam znaleźć jedynie pierwszą stronę) o ich głośnym i dobitnie ukazującym rzeczywistość filmie o tym, co się dzieje na farmach lisów hodowanych na skóry (brrr; szczerze mówiąc, nie widziałam, boję się; ale i bez tego jestem wystarczająco przekonana, dziękuję bardzo). W artykule natomiast zacytowano wypowiedź pana, który takiej fermy jest właścicielem - pan szalenie ubolewa z tego powodu, że musi zabijać zwierzęta, ale stara się o tym nie myśleć. Kiedyś przywiązał się do tchórza (wydaje mi się, że mówił o tchórzu, może to było inne inteligentne, fretkopodobne zwierzątko) i go nie zabił, bo było mu go żal, więc od tej pory po prostu nie dostrzega w zwierzętach... No cóż, zwierząt. Pan więc tak niesamowicie się poświęca, ponieważ musi utrzymywać rodzinę. Nie powiedział tylko, któż go do tego zmusił, że szukając możliwości zarobku, koniecznie wybrał właśnie przemysł oparty na uśmiercaniu żywych istot, a nie mógł na przykład zająć się wytwarzaniem długopisów z podobiznami świętych. Szczerze mówiąc, w życiu nie chciałabym utrzymywać się z takich pieniędzy i współczuję, jeśli pan na przykład ma dziecko, które nie ma wyboru. Uch.

Znalazłam za to ciekawe rozwiązanie, jeśli lubisz nosić np. skórzane czy właśnie wełniane akcesoria albo ubrania - idź i kup używane. Mogą być nie tylko ładniejsze i bardziej oryginalne, ale też lepszej jakości (ja mam skórzaną torbę i nie czuję wyrzutów sumienia - torbę tę nosiła moja mama i kilkanaście lat czekała w szafie, aż ktoś ją przygarnie - to najlepsza torba na świecie), a my nie dołożymy się dodatkowo do zarobków ludzi, którzy z weganizmem mają niewiele wspólnego.

No więc czai się mnóstwo różnych ukrytych nieprzyjemności w naszym świecie - jak ta wełna - i może się to wydawać bardzo męczące albo zgoła nie do przeskoczenia. A czy ja wiem? Moim zdaniem konieczność upewnienia się co do jakiegoś elementu rzeczywistości, czy jest taki, jak nam się wydaje, jest raczej rozwijająca i sprzyjająca wykształceniu większej i pełniejszej uważności na świat. Ba, można się w ogóle nauczyć patrzeć i nie przyjmować wszystkiego bezrefleksyjnie.

*W dodatku chemikalia, które oczyszczają wełny z pasożytów, zanieczyszczają środowisko.

PS. Dobry uczynek na dziś to na przykład podpisanie petycji o zakazie hodowania zwierząt na futro.

Byłam dziś u fryzjerki, żeby podciąć końcówki (od maja tamtego roku!). Jak zwykle zebrało mi się kilka refleksji i jedną z nich jest to, że fryzjerzy nie do końca wiedzą, jak się obchodzić z (bardzo) długimi włosami. Oto moje trzy rady!

1. Jeżeli masz problem z rozczesaniem czegoś, poproś mnie o pomoc.

Spędzam na rozczesywaniu włosów dosyć sporo czasu i miałam parę lat, żeby osiągnąć w tym perfekcję. Nie mówię, że mój sposób będzie pasować do innych włosów albo że robisz coś źle - możesz po prostu nie wiedzieć, jak zachowują się moje włosy. Chętnie ci pomogę i obie/oboje będziemy zadowolone - ty, że pozbyłaś się tego kołtuna, a ja, że nic mnie nie ciągnie i nie łamie włosów. Rada dla wszystkich fryzjerów: to może być męczące, ale rozczesuj długie włosy zawsze od samiutkiego dołu, nawet jeśli chcesz tylko rozdzielić pasma u góry. W przeciwnym razie niszczysz włosy na długości, niepotrzebnie je łamiesz albo wyrywasz i sprawiasz mi ból.

2. Uprzedź mnie, co będziesz robić.

Nawet jeśli to czynność tak prozaiczna, jak podcinanie końcówek, chciałabym wiedzieć, co się teraz wydarzy. Być może mam jakąś radę, uwagę, a nawet jeśli nie - miej świadomość, że robisz coś gdzieś w okolicach moich ud, nie widzę cię, a więc nie chcę być zaskakiwana. Dodatkowo poświęciłam mnóstwo czasu i energii, by otrzymać "produkt końcowy", który masz przed sobą: uszanuj to.

3. Nawiąż kontakt.

Wiem, że fryzjerstwo to forma sztuki, a ty być może jesteś mistrzem w swoim fachu, a nawet jeśli dopiero się uczysz, zapewne wiesz więcej ode mnie. O włosach. Ale czy o moich włosach? Traktuj klientów indywidualnie. Włosy tak długie są przede wszystkim stare, a oprócz tego zachowują się i układają zupełnie inaczej niż włosy kogoś innego. Ja nie wiem dużo - ale wiem dużo o swoich włosach, a dzięki nawiązaniu ze mną kontaktu, unikniemy możliwych kłopotów (z rozczesaniem, z nałożeniem jakiegoś produktu etc.).

A wy? Jakie macie refleksje po wizycie u fryzjera?